Η ευεργετική δράση των αναστολέων νατρίου γλυκόζης (SGLT2) στην καρδιακή ανεπάρκεια: επιβεβαίωση με νέα μελέτη

Νέα ελπιδοφόρα αποτελέσματα για αυτήν την κατηγορία φαρμάκων σε άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένη κλάσμα εξώθησης, με ή χωρίς διαβήτη.

Οι αναστολείς των μεταφορέων νατρίου-γλυκόζης 2 (SGLT2) μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας και της εξέλιξης της νεφρικής νόσου στα άτομα με διαβήτη τύπου 2. Στη μελέτη DAPA-HF, όπου έγινε σύγκριση με εικονικό φάρμακο, ο αναστολέας SGLT2 δαπαγλιφλοζίνη μείωσε τον κίνδυνο νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου μεταξύ ατόμων που είχαν καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, ανεξάρτητα από το αν είχαν διαβήτη.

Δύο νεότερες μελέτες παρέχουν περισσότερες ενδείξεις σχετικά με το ρόλο αυτής της κατηγορίας φαρμάκων για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης.

Η μελέτη EMPOROR-Reduced, ήταν διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο και πραγματοποιήθηκε για να αξιολογηθούν οι επιδράσεις της εμπαγλιφλοζίνης (10 mg ημερησίως – αναστολέας SGLT2) σε άτομα με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένοκλάσμα εξώθησης, με ή χωρίς διαβήτη.

Οι 3.730 συμμετέχοντες έλαβαν θεραπεία σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες για καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (ορίζεται ως κλάσμα εξώθησης ≤40%). Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 67 έτη, 24% ήταν γυναίκες, στο 75% η καρδιακή ανεπάρκεια ήταν New York Heart Association τάξη ΙΙ, στο 73% το κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας ήτσν <30%, διαβήτης υπήρχε στο 50%, και στο 48% ο εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης [GFR] ήταν <60. Κατά μέσο όρο παρακολούθησης 16 μηνών, οι ασθενείς που έλαβαν εμπαγλιφλοζίνη είχαν 25% χαμηλότερο κίνδυνο για το αρχικό τελικό σημείο του καρδιαγγειακού θανάτου ή νοσηλεία για επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας συγκριτικά προς το εικονικό φάρμακο (19,4% έναντι 24,7%). Αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μείωση των νοσηλειών και ήταν ανεξάρτητο από την αρχική κατάσταση του διαβήτη. Οι ασθενείς που πήραν εμπαγλιφλοζίνη είχαν επίσης χαμηλότερο ετήσιο ρυθμό μείωσης του εκτιμώμενου GFR (–0,55 έναντι –2,28 mL / λεπτό / 1,73 m2) και μέτρια μεγαλύτερες βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής, αν και με υψηλότερα ποσοστά μη επιπλεγμένων λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος (1,3% έναντι 0,4%).

Ακολούθησε μια μετανάλυση ενσωματώνοντας τα αποτελέσματα της DAPA-HF με την EMPEROR-Reduced, η οποία περιέλαβε συνολικά 8.474 άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια μειωμένου κλάσματος εξώθησης. Η θεραπεία με SGLT2 αναστολέα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο συσχετίστηκε με σημαντική μείωση του θανάτου από όλες τις αιτίες (συγκεντρωτική αναλογία κινδύνου, 0,87), των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα (συγκεντρωμένη HR, 0,86) και του σύνθετου νεφρικού αποτελέσματος μιας > 50% παρατεταμένης πτώσης στον εκτιμώμενο GFR, έναρξης νεφρικής νόσου τελικού σταδίου, χρόνιας αιμοκάθαρσης, νεφρικής μεταμόσχευσςη ή θανάτου από νεφρική νόσο (συγκεντρωμένη HR, 0,62). Ωστόσο, το ποσοστό αυτού του τελευταίου αποτελέσματος ήταν σχετικά χαμηλό. Οι επιδράσεις των αναστολέων SGLT2 στον κίνδυνο για πρώτη νοσηλεία λόγω καρδιακής ανεπάρκειας ή στον θάνατο από καρδιαγγειακά νοσήματα (παρόμοια με τα πρωτογενή αποτελέσματα και των δύο μελετών · συγκεντρωμένη HR, 0,74) ήταν συνεπείς μεταξύ των υποομάδων (κατάσταση διαβήτη, ηλικία, φύλο και βασική χρήση ανταγωνιστή υποδοχέα αγγειοτενσίνης / αναστολέας της νεπριλυσίνης).

Με αυτές τις προστευτικές επιδράσεις στο καρδιαγγειακό και το νεφρικό, οι αναστολείς SGLT2 αλλάζουν το πεδίο στη φαρμακοθεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας. Παρόλο που η εμπαγλιφλοζίνη και η δαπαγλιφλοζίνη είναι σχετικά ακριβά φάρμακα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μειωμένου κλάσματος εξώθησης, συμπεριλαμβανομένων αυτών που δεν έχουν διαβήτη. Οι αναστολείς SGLT2 πρέπει να αποφεύγονται σε άτομα με ισχυρή προδιάθεση για ουρογεννητικές λοιμώξεις ή διαβητική κετοξέωση. Με δεδομένη τη διουρητική δράση που έχουν αυτά τα φάρμακα, οι δόσεις των άλλων διουρητικών που συνήθως χορηγούνται σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να χρειαστούν προσαρμογή όταν ξεκινούν οι αναστολείς SGLT2. Περιμένουμε ακόμα να δούμε αν αυτή η κατηγορία φαρμάκων ωφελεί ασθενείς που έχουν καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης.

Βιβλιογραφία

Packer M et al. Cardiovascular and renal outcomes with empagliflozin in heart failure. N Engl J Med 2020 Aug 29; [e-pub]. (https://doi.org/10.1056/NEJMoa2022190)

Zannad F et al. SGLT2 inhibitors in patients with heart failure with reduced ejection fraction: A meta-analysis of the EMPEROR-Reduced and DAPA-HF trials. Lancet 2020 Aug 30; [e-pub]. (https://doi.org/10.1016/S0140-6736(20)31824-9)

About Ηρακλής Αβραμόπουλος 1378 Articles
Παθολόγος Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Υγεία ΙΑΤΡΕΙΟ Νεαπόλεως 9 15123 Μαρούσι 2106867060 2106838742 6944881577 avramopoulos(at)medweb(dot)gr