Οξεία εκκολπωματίτιδα: πώς αντιμετωπίζεται; Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες

Η Αμερικανική Γαστρεντερολογική Εταιρεία δημοσίευσε τελευταία οδηγίες για την αντιμετώπιση της οξείας εκκολπωματίτιδας το 2015. Τώρα, η εταιρεία αυτή δημοσίευσε μια ενημέρωση των οδηγιών αυτών που ονόμασε 14 «βέλτιστες πρακτικές».

Βασικές συστάσεις
Η αξονική τομογραφία κοιλίας (CT) πρέπει να περιλαμβάνεται στις διαγνωστικές εξετάσεις όταν υπάρχει υποψία εκκολπωματίτιδας, διότι σε περίπου τις μισές περιπτώσεις τίθενται άλλες διαγνώσεις.

Τα αντιβιοτικά πρέπει να χρησιμοποιούνται «επιλεκτικά και όχι ως ρουτίνα» στις ήπιες περιπτώσεις εκκολπωματίτιδας. Οι ενδείξεις για χρήση αντιβιοτικών σε απλή εκκολπωματίτιδα περιλαμβάνουν την παρουσία συννοσηρότητας ή ανοσοκαταστολής, επίπεδο C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) > 140 mg / L, αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων> 15.000 / mm3, παρουσία συλλογής υγρού ή μεγάλη έκταση της φλεγμονής κατά την απεικόνιση.

Όταν τα συμπτώματα επιμένουν μετά από ένα επεισόδιο οξείας εκκολπωματίτιδας, συνιστάται αξονική τομογραφία και κολονοσκόπηση για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εμμένουσας φλεγμονής. (Ωστόσο, τα περισσότερα χρόνια συμπτώματα πιθανόν να σχετίζονται με ευερέθιστο έντερο)

Οι κλινικοί γιατροί δεν πρέπει να συστήνουν τμηματική κολεκτομή με βάση αποκλειστικά τον αριθμό επεισοδίων εκκολπωματίτιδας που έχει υποστεί ένας ασθενής. Αντίθετα, οι αποφάσεις σχετικά με την κολεκτομή θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τη σοβαρότητα της νόσου του κάθε ασθενούς, τους λειτουργικούς κινδύνους και τα οφέλη, καθώς και και τις προτιμήσεις του.

Τα μέτρα για την πρόληψη της υποτροπής περιλαμβάνουν μια δίαιτα υψηλής ποιότητας (π.χ. υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, χορτοφαγία), τακτική σωματική δραστηριότητα, επίτευξη φυσιολογικού δείκτη μάζας σώματος, διακοπή του καπνίσματος και αποφυγή μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (εκτός από την ασπιρίνη για την δευτερογενή πρόληψη καρδιαγγειακής νόσου).

Κανένα φάρμακο δεν έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο υποτροπής.

Συμπέρασμα
Αυτή η ενημέρωση των οδηγιών, η οποία είναι παρόμοια με τις προηγούμενες οδηγίες της γαστρεντερολογικής εταιρείας, αντικατοπτρίζει την ολοένα και περισσότερο στροφή προς εξατομικευμένη, επικεντρωμένη στον ασθενή λήψη αποφάσεων για την αντιμετώπιση της οξείας εκκολπωματίτιδας. Οι συγγραφείς αμφισβητούν πιο έντονα την ανάγκη κολεκτομής σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα εκκολπωματίτιδα και παρέχουν κριτήρια για τη χρήση των αντιβιοτικών σε ήπια εκκολπωματίτιδα. Ωστόσο, οι γιατροί συχνά καθυστερούν να υιοθετήσουν τις νέες συστάσεις: Τα ποσοστά επιλογής κολεκτομής μετά από οξεία εκκολπωματίτιδα συνεχίζουν να αυξάνονται και τα αντιβιοτικά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως στις ήπιες περιπτώσεις.

Βιβλιογραφία

Peery AF et al. AGA clinical practice update on medical management of colonic diverticulitis: Expert review. Gastroenterology 2021 Feb; 160:906.

Neil Stollman, et al. American Gastroenterological Association Institute Guideline on the Management of Acute Diverticulitis. Gastroenterology 2015;149:1944–1949

Paula D Strassle, et al. Rates of Elective Colectomy for Diverticulitis Continued to Increase After 2006 Guideline Change. Gastroenterology
. 2019 Dec;157(6):1679-1681.e11.

About Ηρακλής Αβραμόπουλος 1378 Articles
Παθολόγος Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Υγεία ΙΑΤΡΕΙΟ Νεαπόλεως 9 15123 Μαρούσι 2106867060 2106838742 6944881577 avramopoulos(at)medweb(dot)gr