Σε ηλικιωμένους ασθενείς, οι υποκείμενες συννοσηρότητες μπορεί να συμβάλλουν περισσότερο στις πτώσεις και τα κατάγματα από ό,τι τα φάρμακα.
Οι αναστολείς της χολινεστεράσης (CI, π.χ., donepezil, galantamine, rivastigmine) και τα αντιψυχωσικά φάρμακα (APA) συχνά συνταγογραφούνται σε ηλικιωμένους με μεγάλες νευρογνωστικές και νευροψυχιατρικές διαταραχές. Και οι δύο αυτές κατηγορίες φαρμάκων αυξάνουν δυνητικά τον κίνδυνο πτώσεων και καταγμάτων – οι APA μέσω των άμεσων επιδράσεων στο κεντρικό νευρικό σύστημα και οι CI μέσω βραδυκαρδίας και συγκοπής. Ωστόσο, ο βαθμός στον οποίο οι πτώσεις και τα κατάγματα μπορεί να σχετίζονται με την υποκείμενη νευροπαθολογία των ασθενών είναι ασαφής.
Ταϊβανέζοι ερευνητές εντόπισαν περισσότερους από 15.000 ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας (ηλικίας ≥65 ετών το 2006) που είχαν λάβει τουλάχιστον μία συνταγή ο καθένας για CI και APA και είχαν τουλάχιστον μία πτώση ή κάταγμα μεταξύ 2006 και 2017, αλλά όχι πτώσεις ή κατάγματα ή χρήση αυτών των φαρμάκων μεταξύ 2003 και 2005. Η συχνότητα των αρχικών πτώσεων και καταγμάτων ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη όταν οι ασθενείς έπαιρναν CI μόνο, APA μόνο ή και τα δύο μαζί (προσαρμοσμένοι δείκτες συχνότητας εμφάνισης, 1,17, 1,33 και 1,35, αντίστοιχα). Αλλά ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος κατά τις 14 ημέρες πριν από την έναρξη CI ή APA (AIRR, 6.17).
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι ασθενείς συχνά διατρέχουν υπερβολικό κίνδυνο πτώσεων και καταγμάτων πριν από την έναρξη CI και APA και ότι η υψηλότερη επίπτωση αυτών των συμβάντων κατά τη λήψη αυτών των φαρμάκων μπορεί να προκύψει από ένα απροσδιόριστο μείγμα υποκείμενων καταστάσεων και κινδύνων και οφελών που σχετίζονται με το φάρμακο. Οι περιβαλλοντικοί έλεγχοι και τα άλλα προληπτικά μέτρα παραμένουν μείζονος σημασίας για τις προσπάθειες πρόληψης πτώσεων και καταγμάτων στους ευάλωτους ηλικιωμένους.
Βιβλιογραφία
Wang GH-M et al. Use of antipsychotic drugs and cholinesterase inhibitors and risk of falls and fractures: Self-controlled case series. BMJ 2021 Sep 9; 374:n1925.
