Σε άνδρες με υπογοναδισμό, δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι οι θεραπείες με τεστοστερόνη προκαλούν βραχυπρόθεσμο ή μεσοπρόθεσμο αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, σύμφωνα με μια μετανάλυση που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Healthy Longevity.
Δεν υπήρχαν αρκετά δεδομένα για να συμπεράνουμε οτιδήποτε σχετικά με τη σχέση μεταξύ των θεραπειών με τεστοστερόνη και των μακροπρόθεσμων καρδιαγγειακών κινδύνων, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η συνταγογράφηση τεστοστερόνης για τον υπογοναδισμό αυξάνεται παγκοσμίως, αλλά τα αντικρουόμενα μηνύματα για την ασφάλειά της μπορεί να έχουν οδηγήσει πολλούς ασθενείς να μην λαμβάνουν τη θεραπεία. Οι συνεχιζόμενες μελέτες θα πρέπει να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της μακροπρόθεσμης ασφάλειας της τεστοστερόνης, αλλά εν τω μεταξύ, τα αποτελέσματα της μετανάυσης αυτής παρέχουν την απαραίτητη διαβεβαίωση για τη βραχυπρόθεσμη έως μεσοπρόθεσμη ασφάλειά της. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τη θεραπεία των ανδρών με υπογοναδισμό παγκοσμίως.
Ο Hudson και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν μια μετανάλυση 35 μελετών τεστοστερόνης έναντι εικονικού φαρμάκου για υπογοναδισμό, συμπεριλαμβανομένων 5.601 συμμετεχόντων (μέση ηλικία 65 έτη). Από αυτές τις μελέτες, 17 που περιελάμβαναν 3.431 συμμετέχοντες με μέση παρακολούθηση 9,5 μηνών είχαν ατομικά δεδομένα συμμετεχόντων. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια μετανάλυση ενός σταδίου των δεδομένων μεμονωμένων συμμετεχόντων και μια μετανάλυση δύο σταδίων ενσωματώνοντας δεδομένα μεμονωμένων συμμετεχόντων με τις μελέτες που δεν τα παρείχαν.
Οι θάνατοι για όλες τις αιτίες ήταν αριθμητικά χαμηλότεροι στην ομάδα της τεστοστερόνης, αλλά ήταν πολύ λίγοι για να προσδιοριστεί η στατιστική σημαντικότητα (0,4% έναντι 0,8%· OR = 0,46· 95% CI, 0,17-1,24· P = 0,13).
Το ποσοστό των καρδιαγγειακών συμβάντων ήταν παρόμοιο και στις δύο ομάδες (τεστοστερόνη 7,5% – εικονικό φάρμακο 7,2%· OR = 1,07· 95% CI, 0,81-1,42· P = 0,62).
Τα πιο συχνά εμφανιζόμενα καρδιαγγειακά συμβάματα ήταν η αρρυθμία, η στεφανιαία νόσος, η καρδιακή ανεπάρκεια και το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα οποία συνέβησαν με παρόμοια ποσοστά και στις δύο ομάδες.
Δεν υπήρχε διαφορά στον καρδιαγγειακό κίνδυνο ανά ηλικία (P για αλληλεπίδραση = 0,17), βασικό επίπεδο τεστοστερόνης (P για αλληλεπίδραση = 0,69), κατάσταση καπνίσματος (P για αλληλεπίδραση = 0,35) και κατάσταση διαβήτη (P για αλληλεπίδραση = 0,025 ).
Ένα σημαντικό πλεονέκτημα αυτής της μετα-ανάλυσης είναι το μεγάλο της μέγεθος σε σύγκριση με τις μεμονωμένες μελέτες τεστοστερόνης, οι οποίες έχουν παράσχει περιορισμένες και εξαρτώμενες από την κατάσταση πληροφορίες για την καρδιαγγειακή ασφάλεια. Αυτή η μελέτη μας επέτρεψε να εκτιμήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τη συχνότητα των καρδιαγγειακών συμβαμάτων που σχετίζονται με τη θεραπεία με τεστοστερόνη, η οποία μπορεί να γενικευθεί σε ασθενείς σε όλο τον κόσμο.
Βιβλιογραφία
Little evidence testosterone treatment increases the risk of cardiovascular events, most in-depth analysis suggests. www.eurekalert.org/news-releases/954980. Published June 8, 2022.
