Τα άτομα που αύξησαν την κατανάλωση αλκοόλ διέτρεχαν υψηλότερους κινδύνους τόσο για σχετιζόμενες με το αλκοόλ όσο και για όλους τους τύπους καρκίνου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης με βάση τον πληθυσμό της Κορέας που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open.
Ωστόσο, όσοι μείωσαν το ποτό ή διατήρησαν την αποχή από το αλκοόλ είχαν χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο καρκίνος είναι η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου και υπολογίζεται ότι ευθύνεται για 9,6 εκατομμύρια θανάτους το 2018. Τρίτη μετά τη χρήση καπνού και το αυξημένο σωματικό βάρος, η κατανάλωση αλκοόλ είναι ένας βασικός τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου καρκίνου και καθιερωμένη αιτία τουλάχιστον επτά τύπων καρκίνου.
Αν και πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης αλκοόλ και του καρκίνου, υπάρχει έλλειψη ερευνών για το πώς η συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου αυξάνεται ή μειώνεται με τις αλλαγές στις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ. Μέχρι τώρα υπήρχε μόνο μια μελέτη κοόρτης που ανέφερε συσχέτιση μεταξύ της μείωσης της κατανάλωσης αλκοόλ και του κινδύνου για καρκίνο.
Για να αντιμετωπίσουν το ερευνητικό χάσμα, ο Yoo και οι συνεργάτες του εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της μείωσης, της διακοπής ή της αύξησης της κατανάλωσης αλκοόλ και της ανάπτυξης σχετιζόμενων με το αλκοόλ και όλων των τύπων καρκίνου μεταξύ 4.513.746 ενηλίκων (μέση ηλικία 53,6 έτη, 51,5% άνδρες) στην Εθνική Βάση δεδομένων της Υπηρεσίας Ασφάλισης Υγείας Κορέας. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη υποβλήθηκαν σε εθνικούς ελέγχους υγείας μεταξύ 2009 και 2011 και είχαν διαθέσιμα δεδομένα σχετικά με την κατάστασή τους ως προς την κατανάλωση αλκοόλ.
Οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να αναφέρουν μόνοι τους το επίπεδο κατανάλωσης αλκοόλ ως καθόλου, ήπιο, μέτριο ή βαρύ. Κατόπιν κατηγοριοποίησαν τους συμμετέχοντες σε ομάδες με βάση τις αλλαγές στα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ μεταξύ 2009 και 2011, συμπεριλαμβανομένων της μη κατανάλωσης, της διατήρησης, της αύξησης, της διακοπής και της μείωσης.
Οι νεοδιαγνωσθέντες καρκίνοι που σχετίζονται με το αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου της κεφαλής και του τραχήλου, του οισοφάγου, του παχέος εντέρου, του ήπατος, του λάρυγγα και του γυναικείου μαστού, χρησίμευσαν ως το πρωταρχικό αποτέλεσμα. Όλοι οι νεοδιαγνωσθέντες καρκίνοι, εκτός από τον καρκίνο του θυρεοειδούς, χρησίμευσαν ως δευτερεύουσα έκβαση.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες από 1 χρόνο μετά την ημερομηνία ελέγχου υγείας του 2011 έως την ημερομηνία του περιστατικού καρκίνου, του θανάτου ή του τερματισμού της μελέτης στις 31 Δεκεμβρίου 2018 — όποιο από τα δύο συνέβη πρώτο.
Η διάμεση παρακολούθηση ήταν 6,4 έτη.
Υπήρξε ποσοστό εμφάνισης καρκίνου για το συνολικό πληθυσμό της μελέτης 7,7 ανά 1.000 άτομα-έτη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μεταξύ 2009 και 2011, το 26,6% των συμμετεχόντων με ήπια επίπεδα αλκοόλ σταμάτησαν να πίνουν έναντι 9,6% με μέτρια και 8,6% με βαριά επίπεδα αλκοόλ.
Σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που διατήρησαν τα επίπεδα κατανάλωσης οινοπνεύματος, εκείνοι που αύξησαν τα επίπεδα αλκοόλ είχαν υψηλότερο κίνδυνο τόσο για καρκίνους που σχετίζονται με το αλκοόλ όσο και για όλους τους καρκίνους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επιπλέον ότι σε σύγκριση με εκείνους που δεν έπιναν, εκείνοι που άλλαξαν τα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ από καθόλου σε ήπια (προσαρμοσμένο HR [aHR] = 1,03; 95% CI, 1-1,06), μέτρια (aHR = 1,1, 95% CI, 1,02-1,18) ή βαρύ (aHR = 1,34; 95% CI, 1,23-1,45) είχε υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνους που σχετίζονται με το αλκοόλ και όλους τους καρκίνους. Αντίθετα, οι ήπιοι πότες που σταμάτησαν το αλκοόλ είχαν χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνους που σχετίζονται με το αλκοόλ (aHR = 0,96, 95% CI, 0,92-0,99) σε σύγκριση με εκείνους που διατήρησαν τα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης όλων των καρκίνων μεταξύ εκείνων με μέτρια (aHR = 1,07; 95% CI, 1,03-1,12) ή βαριά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ (aHR = 1,07; 95% CI, 1,02-1,12) που σταμάτησαν να πίνουν σε σύγκριση με εκείνους που παρέμειναν στα επίπεδα πόσης τους. Ωστόσο, ο αυξημένος κίνδυνος εξαφανίστηκε όταν οι συμμετέχοντες παρέμειναν χωρίς αλκοόλ με την πάροδο του χρόνου.
Επιπλέον, όσοι έπιναν υπερβολικά αλκοόλ που μείωσαν την κατανάλωση σε μέτρια επίπεδα μείωσαν επίσης τους κινδύνους για καρκίνους που σχετίζονται με το αλκοόλ (aHR = 0,91; 95% CI, 0,86-0,97) και όλους τους καρκίνους (aHR = 0,96; 95% CI, 0,92-0,99) με εκείνους που έπιναν αυξημένα επίπεδα αλκοόλ. Οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοιες μειώσεις κινδύνου μεταξύ εκείνων που μείωσαν τα επίπεδα μεγάλης κατανάλωσης σε ήπια επίπεδα (καρκίνος που σχετίζεται με το αλκοόλ, aHR = 0,92, 95% CI, 0,86-0,98, όλοι οι καρκίνοι, aHR = 0,92, 95% CI, 0,89-0,96).
Ο Yoo και οι συνεργάτες του ανέφεραν αρκετούς περιορισμούς στη μελέτη, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας ότι οι συμμετέχοντες μπορεί να έχουν υποδηλώσει την κατανάλωση αλκοόλ, τη μη διαθεσιμότητα πληροφοριών για μακροπρόθεσμες συνήθειες και την έλλειψη σχετικών πληροφοριών, όπως λόγους μείωσης ή διακοπής του ποτού και διάρκεια κατανάλωσης.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι η διακοπή και η μείωση του ποτού θα πρέπει να ενισχυθεί για την πρόληψη του καρκίνου.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν σημαντικά νέα δεδομένα σχετικά με τον πιθανό ρόλο των αλλαγών στην κατανάλωση αλκοόλ στον κίνδυνο καρκίνου.
Οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτών των συγγραφέων και να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης αλκοόλ και του κινδύνου καρκίνου σε άλλους πληθυσμούς και τη χρήση μεγαλύτερων διαστημάτων μεταξύ των αξιολογήσεων. Τέτοιες μελέτες χρειάζονται για να προχωρήσουν το πεδίο και να ενημερώσουν τις κατευθυντήριες γραμμές για τη δημόσια υγεία για την πρόληψη του καρκίνου.
Βιβλιογραφία
Freedman ND, Abnet CC. Reducing Alcohol Use for Cancer Prevention. JAMA Netw Open. 2022;5(8):e2228552.
Yoo JE, Han K, Shin DW, et al. Association Between Changes in Alcohol Consumption and Cancer Risk. JAMA Netw Open. 2022;5(8):e2228544.
