Οι ενήλικες με προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 που συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα με προσαρμοσμένα προγράμματα διατροφής και άσκησης είχαν βελτιωμένα μέτρα ευαισθησίας στην ινσουλίνη κατά 3 μήνες, ενώ ορισμένοι συμμετέχοντες πέτυχαν ύφεση του διαβήτη.
Ο διαβήτης τύπου 2 και ο προδιαβήτης θεωρούνται «νοσήματα του τρόπου ζωής» που σχετίζονται με υψηλά ποσοστά νοσηρότητας, θνησιμότητας και δαπανών υγειονομικής περίθαλψης. Διαφορετικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής μπορούν να ελέγξουν και ακόμη και να αναστρέψουν ορισμένες καρδιομεταβολικές ασθένειες. Ωστόσο, τέτοιες στρατηγικές σπάνια εφαρμόζονται αποτελεσματικά ως επιλογές πρώτης γραμμής.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα, ξεκίνησε μια δωρεάν κλινική που πρότεινε σε ασθενείς που ζουν με προδιαβήτη και διαβήτη τύπου 2 ένα διεπιστημονικό πρόγραμμα 6 ή 12 μηνών για να τους βοηθήσει να μάθουν και να εφαρμόζουν υγιεινές συνήθειες με προοδευτικό τρόπο. Κατά την παρακολούθηση, οι ασθενείς είχαν την ευκαιρία εξατομικευμένων διατροφικών συμβουλευτικών συνεδριών, στις οποίες προτάθηκε μια φυτική μεσογειακή διατροφή με μέτριους υδατάνθρακες και διαλειμματική νηστεία. Είχαν επίσης την ευκαιρία για εξατομικευμένη συνταγή σωματικής άσκησης και εκπαιδευτικές επισκέψεις με νοσηλευτές, οι οποίοι ασχολήθηκαν επίσης με κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγείας.
Σε μια προοπτική, μη τυχαιοποιημένη μελέτη, ο Iglesies-Grau και οι συνεργάτες του ανέλυσαν δεδομένα από 265 ενήλικες με προδιαβήτη (n = 81) και διαβήτη τύπου 2 (n = 184), που στρατολογήθηκαν από το 2019 έως το 2020. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 68 έτη. Το 67% ήταν άνδρες. Το 48% είχε στεφανιαία νόσο και στο 54% συνταγογραφούντο αντιδιαβητικά φάρμακα. Οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν έξι επισκέψεις διατροφικής συμβουλευτικής και τρεις εξατομικευμένες επισκέψεις σωματικής άσκησης σε διάστημα 6 μηνών. Οι συμμετέχοντες παρείχαν δείγματα αίματος και ανθρωπομετρικά δεδομένα κατά την έναρξη, 3, 6 και 12 μήνες. Τα αντιδιαβητικά φάρμακα δεν τροποποιήθηκαν εκτός εάν ήταν απαραίτητο.
Οι ερευνητές όρισαν ως μερική ύφεση του διαβήτη τύπου 2 ως HbA1c μικρότερη από 6,5% για τουλάχιστον 3 μήνες. Η πλήρης ύφεση του προδιαβήτη και του διαβήτη τύπου 2 ορίστηκε ως HbA1c μικρότερη από 5,7% για τουλάχιστον 3 μήνες.
Διαπιστώθηκε ότι όλα τα μέτρα μεταβολικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της περιφέρειας μέσης, του βάρους, του ΔΜΣ (Δείκτη Μάζας Σώματος), της γλυκόζης, της ινσουλίνης και της HbA1c, βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, ιδιαίτερα για τους συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2.
Τα οφέλη επιτεύχθηκαν σε 3 μήνες και διατηρήθηκαν για το υπόλοιπο του προγράμματος χωρίς σημαντικές αλλαγές.
Εντός των ομάδων, το 41,3% των συμμετεχόντων πέτυχε μερική ύφεση του διαβήτη τύπου 2 και το 5,4% πέτυχε πλήρη ύφεση, ενώ το 24% των συμμετεχόντων με προδιαβήτη πέτυχε πλήρη ύφεση. Σε μοντέλα προσαρμοσμένα για την ηλικία, το φύλο, τη θεραπεία, την HbA1c και την απώλεια βάρους στους 3 μήνες, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες με χαμηλή αρχική τιμή HbA1c (P = 0,01) και εκείνοι που έχασαν τουλάχιστον 3,5 κιλά στους 3 μήνες (OR = 4,1, 95 % CI, 1,5-11,1, P = 0,005) είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιτύχουν προδιαβήτη ή ύφεση του διαβήτη.
Η προτεραιότητα των αλλαγών στον τρόπο ζωής αποδείχθηκε ότι βελτιώνει τα ανθρωπομετρικά μέτρα και τα μέτρα ευαισθησίας στην ινσουλίνη ακόμη και στο σημείο επίτευξης ύφεσης μεταξύ ατόμων με προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2.
Ασφαλώς χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί καλύτερα ποιες μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις λειτουργούν καλύτερα σε ενήλικες με διαφορετικά μεταβολικά προφίλ και φαρμακοθεραπεία, πόσο θα πρέπει να διαρκέσουν οι παρεμβάσεις και πώς η μερική ή πλήρης ομαλοποίηση της γλυκαιμίας επηρεάζει τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Βιβλιογραφία
Iglesies-Grau J. Early Career Research Rapid Fire Presentations. Presented at: American Society for Preventive Cardiology Congress on CVD Prevention; July 29-31, 2022; Louisville, Kentucky.
