Η μικρή διάρκεια ύπνου και το ροχαλητό σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή ανεπάρκεια

Σε μια προοπτική μελέτη με περισσότερους από 90.000 συμμετέχοντες, η σύντομη διάρκεια ύπνου και το ροχαλητό συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια προοπτική μελέτη 93.613 Κινέζων ενηλίκων που ήταν απαλλαγμένοι από προϋπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο για να διερευνήσουν εάν η σύντομη διάρκεια ύπνου και το ροχαλητό που αναφέρθηκαν από τους ίδιους σχετίζονται με την εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας κατά τη διάρκεια μιας μέσης παρακολούθησης 8,8 ετών. Το ροχαλητό χρησίμευσε ως υποκατάστατο για την ύπαρξη αποφρακτικής άπνοιας ύπνου (OSA).

Κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης, 1.343 συμμετέχοντες ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια.

Μετά από προσαρμογή για συγχυτικούς παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το κάπνισμα, η υπέρταση και ο διαβήτης, σε σύγκριση με τη διάρκεια ύπνου από 7 έως 7,9 ώρες τη νύχτα, η διάρκεια ύπνου μικρότερη από 6 ώρες τη νύχτα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας (HR = 1,24; 95 % CI, 1,01-1,55), όπως και η διάρκεια ύπνου από 6 έως 6,9 ώρες τη νύχτα (HR = 1,29; 95% CI, 1,06-1,57).

Επιπλέον, σε σύγκριση με άτομα που ανέφεραν ποτέ ή σπάνια ροχαλητό, εκείνοι που ανέφεραν περιστασιακό ροχαλητό είχαν αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή ανεπάρκεια (HR = 1,32; 95% CI, 1,14-1,52), όπως και εκείνοι που ανέφεραν συχνό ροχαλητό (HR = 1,24; 95% CI, 1,06-1,46).

Ο περιορισμός του ύπνου θα μπορούσε να αυξήσει τη δραστηριότητα του συμπαθητικού συστήματος  και να οδηγήσει περαιτέρω σε υπέρταση και στεφανιαία νόσο, δύο σημαντικούς καθοριστικούς παράγοντες της καρδιακής ανεπάρκειας.

Οι υποκείμενοι μηχανισμοί για το ροχαλητό και τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας μπορεί να εξηγηθούν σε μεγάλο βαθμό από τον ρόλο της αποφρακτικής άπνοιας ύπνου. Είναι ευρέως γνωστό ότι η συχνή αφύπνιση σε ασθενείς με υπνική άπνοια θα μπορούσε να αυξήσει τη συμπαθητική υπερδραστηριότητα, προκαλώντας έτσι αύξηση της αρτηριακής πίεσης και της καρδιακής συχνότητας και ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης. Αυτό μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω την υπέρταση επιταχύνοντας την εξέλιξη της καρδιακής ανεπάρκειας λόγω κατακράτησης νατρίου και υγρών. Ο κατακερματισμός του ύπνου και η υποξαιμία στην υπνική άπνοια μπορούν επίσης να αλλάξουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης και να προάγουν την αντίσταση στην ινσουλίνη. Στην τρέχουσα ανάλυση, βρέθηκε ότι τόσο η υπέρταση όσο και ο διαβήτης μεσολαβούσαν στη συσχέτιση μεταξύ του ροχαλητού και της καρδιακής ανεπάρκειας, η οποία, σε κάποιο βαθμό, ήταν σύμφωνη με αυτούς τους προτεινόμενους μηχανισμούς.

Βιβλιογραφία

Zhuang S, et al. Prospective study of sleep duration, snoring and risk of heart failure. Heart. 2023;doi:10.1136/heartjnl-2022-321799.

About Ηρακλής Αβραμόπουλος 1378 Articles
Παθολόγος Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Υγεία ΙΑΤΡΕΙΟ Νεαπόλεως 9 15123 Μαρούσι 2106867060 2106838742 6944881577 avramopoulos(at)medweb(dot)gr