Οι αλλοιώσεις της λευκής ουσίας και τα σιωπηλά έμφρακτα εγκεφάλου δεν είναι αθώα

Από μια νέα μελέτη προκύπτουν ενδείξεις ότι οι αλλοιώσεις της λευκής ουσίας του εγκεφάλου και τα σιωπηλά εγκεφαλικά έμφρακτα δεν είναι καλοήθη και σχετίζονται με έκπτωση της νοητικής λειτουργίας.

Τα τελευταία χρόνια οι απεικονιστικές εξετάσεις εγκεφάλου (αξονική ή μαγνητική τομογραφία) πραγματοποιούνται με αυξημένη συχνότητα. Αυτό οδήγησε στην τυχαία ανακάλυψη κάποιων αλλοιώσεων σε άτομα μέσης ηλικίας και άνω στη μαγνητική τομογραφία. Αυτές οι βλάβες είναι τα σιωπηλά έμφρακτα και οι αλλοιώσεις της λευκής ουσίας.

Υπάρχει διχογνωμία για το εάν αυτές οι τυχαία ανευρισκόμενες βλάβες έχουν κλινική σημασία και για το εάν σχετίζονται με παράγονρες καρδιαγγειακού κινδύνου.

Πρόσφατα έγινε μια μελέτη σε 7.547 ενήλικες 35 έως 69 ετών οι οποίοι αρχικά δεν είχαν ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου. Σε όλους έγινε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, υπολογίστηκαν οι αγγειακοί παράγοντες κινδύνου τους με την κλίμακα INERHEART και έγινε εκτίμηση της νοητικής λειτουργίας με τα συστήματα Digit Symbol Substitution Test και Montreal Cognitive Assessment. Καταγράφηκαν επίσης τα έτη εκπαίδευσης καθενός από τους συμμετέχοντες.

Όσοι είχαν υψηλό σκορ INTERHEART είχαν και αυξημένη πιθανότητα να έχουν αυτές τις αλλοιώσεις στον εγκέφαλο. Οι αλλοιώσεις της λευκής ουσίας υπήρχαν στο 10.4% όσων ήταν στην κατηγορία υψηλού κινδύνου σύμφωνα με το σκορ INTERHEART και στο 3.7% αυτών που ήταν στην κατηγορία χαμηλού κινδύνου. Επρόκειτο για μια σημαντική διαφορά μεταξύ των 2 ομάδων. Τα σιωπηλά έμφρακτα υπήρχαν στο 5.6% των ατόμων υψηλού κινδύνου και στο 2.5% των ατόμων χαμηλού, επίσης σημαντική διαφορά.

Η αυξημένη ηλικία, η μικρότερη εκπαίδευση, το ψηλό σκορ INTERHEART, οι αλλοιώσεις λευκής ουσίας και η ύπαρξη άνω των 2 εμφράκτων συσχετίζονταν το καθένα με μειωμένη νοητική λειτουργία.

Αυτή η μελέτη προσθέτει ένα ακόμη λιθαράκι γνώσης πάνω στις τυχαία ανακαλυπτόμενες βλάβες του εγκεφάλου. Αυξάνει τις ενδείξεις ότι δεν πρόκειται για αθώες βλάβες, αλλά σχετιζόμενες με έκπτωση της νοητικής λειτουργίας. Εκείνο που είναι σημαντικό να μελετηθεί, είναι εάν η επιθετική αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου (υπέρταση, κάπνισμα, χοληστερίνη, διαβήτης κ.ά.) σε νεαρότερη ηλικία θα μειώσει την μετέπειτα έκπτωση της νοητικής λειτουργίας.

About Ηρακλής Αβραμόπουλος 1394 Articles
Παθολόγος Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής Νοσοκομείο Υγεία ΙΑΤΡΕΙΟ Νεαπόλεως 9 15123 Μαρούσι 2106867060 2106838742 6944881577 avramopoulos(at)medweb(dot)gr