Μόνο η χρήση αλκοόλ αποδείχθηκε ότι αποτελεί έναυσμα για επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής κατά τη διάρκεια μιας τυχαιοποιημένης μελέτης 10 εβδομάδων, με μοναδικό σχεδιασμό.
Υπάρχουν πολύ λίγα σκληρά δεδομένα σχετικά με τους συγκεκριμένους παράγοντες που προκαλούν κολπική μαρμαρυγή (AF), όσο και αν είναι σχετικές αυτές οι πληροφορίες. Σε μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν μόνο τους ερεθισμούς AF που μεμονωμένοι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι ήταν σημαντικοί για αυτούς: χρήση αλκοόλ, χρήση καφεΐνης, στέρηση ύπνου και άσκηση (τα 4 πιο κοινά), καθώς και άλλα όπως το να ξαπλώνει κανείς στην αριστερή πλευρά, η αφυδάτωση, η κατανάλωση μεγάλων γευμάτων και η κατανάλωση ζεστών ή κρύων ροφημάτων.
Περίπου 500 συμμετέχοντες (μέση ηλικία 58 έτη, 92% λευκοί, 58% άνδρες) χωρίστηκαν τυχαία σε μία από τις δύο ομάδες:
- Δοκιμή ενεργοποίησης: τυχαιοποίηση, κατά τη διάρκεια 6 εβδομάδων, σε μπλοκ 1 εβδομάδας αυτοκατευθυνόμενης αποφυγής ή έκθεσης σε αυτοπροσδιοριζόμενους παράγοντες ενεργοποίησης, ακολουθούμενες από αλλαγές στον τρόπο ζωής για 4 εβδομάδες που προέρχονται από τις γνώσεις των συμμετεχόντων σχετικά με τα ερεθίσματα AF από τις πρώτες 6 εβδομάδες.
- Μόνο παρακολούθηση (έλεγχος): Παρακολούθηση AF-μόνο για 10 εβδομάδες, χωρίς καμία οδηγία για την αποφυγή ή την έκθεση σε ερεθίσματα.
Στους συμμετέχοντες και στα δύο σκέλη δόθηκε ένα προσωπικό σύστημα ηλεκτροκαρδιογραφήματος μίας απαγωγής για την τεκμηρίωση της AF. Συνολικά, 320 ασθενείς ολοκλήρωσαν όλες τις δραστηριότητες της μελέτης.
Κατά τη διάρκεια των φάσεων αποφυγής ενεργοποίησης (σε σύγκριση με τις φάσεις έκθεσης), εμφανίστηκαν λιγότερα επεισόδια AF για την ενεργοποίηση της χρήσης αλκοόλ, αλλά όχι για οποιοδήποτε άλλο έναυσμα. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν βρέθηκε διαφορά στη βαθμολογία της κολπικής μαρμαρυγής στην ποιότητα ζωής (είτε στις 6 είτε στις 10 εβδομάδες) μεταξύ των συμμετεχόντων στο σκέλος της δοκιμής ενεργοποίησης (κατά τη διάρκεια των φάσεων αποφυγής) και των συμμετεχόντων στην ομάδα ελέγχου.
Είναι πραγματικά απροσδόκητο που μόνο η αποφυγή αλκοόλ αποδείχθηκε ότι μειώνει τη συχνότητα των επεισοδίων AF. Είναι μια διαχρονική πεποίθηση ότι πολλοί από τους άλλους ερεθισμούς AF που αξιολογήθηκαν σε αυτή τη μελέτη είναι πράγματι αληθινοί ερεθισμοί. Αυτή η μελέτη δεν είναι η τελευταία λέξη για τους παράγοντες που πυροδοτούν AF, φυσικά, αλλά ήταν μια καλά σχεδιασμένη και ενδιαφέρουσα έρευνα.
Βιβλιογραφία
Marcus GM et al. Individualized studies of triggers of paroxysmal atrial fibrillation: The I-STOP-AFib randomized clinical trial. JAMA Cardiol 2021 Nov 14; [e-pub]. (https://doi.org/10.1001/jamacardio.2021.5010)
