Η αρχική αντιβιοτική θεραπεία ήταν επιτυχής στο 88% έως 95% των ασθενών, ενώ στα 25 χρόνια, το 60% που υποβλήθηκε σε θεραπεία με αντιβιοτικά δεν χρειάστηκε σκωληκοειδεκτομή και το 71% που έλαβε εξιτήριο χωρίς σκωληκοειδεκτομή παρέμεινε χωρίς χειρουργική επέμβαση.
Επομένως, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με αντιβιοτικά για οξεία σκωληκοειδίτιδα απέφυγαν τη χειρουργική επέμβαση για έως και 25 χρόνια, με τους ερευνητές να μην αναφέρουν κανένα μακροπρόθεσμο κίνδυνο με τη μη χειρουργική αντιμετώπιση εκτός από την υποτροπή.
Για να προσδιορίσουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα σε ηλικία 19 έως 26 ετών, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από το Σουηδικό Εθνικό Μητρώο συμμετεχόντων σε δύο τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες, που συνέκριναν την σκωληκοειδεκτομή με τη μη χειρουργική θεραπεία για την οξεία σκωληκοειδίτιδα. Η πρώτη μελέτη περιλάμβανε 40 ασθενείς (33% γυναίκες) που υπεβλήθησαν σε σκωληκοειδεκτομή ή σε θεραπεία με αντιβιοτικά μεταξύ Μαΐου 1992 και Μαρτίου 1994 και η δεύτερη περιλάμβανε 252 άνδρες ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν σε οποιαδήποτε θεραπεία μεταξύ Μαρτίου 1996 και Ιουνίου 1999.
Η αρχική επιτυχία της μη χειρουργικής θεραπείας αναφέρθηκε στο 95% (19 από τους 20) των ασθενών στην πρώτη μελέτη και στο 88% (113 από τους 128) στη δεύτερη, με ποσοστά υποτροπής 1 έτους 36,8% και 14,4%, αντίστοιχα.
Από τους αρχικούς 292 συμμετέχοντες, οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν 259 στο μητρώο, εκ των οποίων το 92,6% ήταν στη μη χειρουργική ομάδα και το 84,7% υποβλήθηκε σε σκωληκοειδεκτομή. Είκοσι ένας συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε σκωληκοειδεκτομή ως αποτέλεσμα αποτυχίας της αρχικής μη χειρουργικής θεραπείας και 34 άτομα υποβλήθηκαν σε επακόλουθη σκωληκοειδεκτομή για οξεία σκωληκοειδίτιδα.
Στο τέλος της παρακολούθησης, το 60% των ασθενών δεν είχαν υποβληθεί σε σκωληκοειδεκτομή και το 71% που είχαν λάβει επιτυχώς εξιτήριο χωρίς σκωληκοειδεκτομή δεν επέστρεψε για χειρουργική επέμβαση.
Αν και το ποσοστό σκωληκοειδεκτομής ήταν χαμηλό μετά τον πρώτο χρόνο, οι σκωληκοειδεκτομές συνέχισαν να συμβαίνουν ακόμη και 20 χρόνια αργότερα.
Εκτός από τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση λόγω αποτυχίας της αρχικής μη χειρουργικής θεραπείας, το 9,5% στην ομάδα των αντιβιοτικών πήγε στα εξωτερικά ιατρεία για κοιλιακό άλγος σε σύγκριση με 0,01% από την ομάδα που χειρουργήθηκε.
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μη χειρουργική θεραπεία δεν παρουσίασαν υποτροπή και απέφυγαν τη χειρουργική επέμβαση για περίπου δύο δεκαετίες. Δεν υπάρχουν στοιχεία για μακροχρόνιους κινδύνους της μη χειρουργικής αντιμετώπισης εκτός από την υποτροπή της σκωληκοειδίτιδας. Τα παρόντα δεδομένα θα αποβούν πολύ χρήσιμα στους κλινικούς ιατρούς καθώς και στους ασθενείς με οξεία σκωληκοειδίτιδα στη λήψη της απόφασης θεραπείας.
Βιβλιογραφία
Pátková B, et al. Long-Term Outcome of Nonoperative Treatment of Appendicitis. JAMA Surg. 2023;doi:10.1001/jamasurg.2023.2756.
