Η συνέχιση της θεραπείας με τον διπλό αγωνιστή GIP/GLP-1 τιρζεπατίδη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της απώλειας βάρους σε ενήλικες με παχυσαρκία, σύμφωνα με τα ευρήματα από τη μελέτη SURMOUNT-4 που δημοσιεύτηκε στο JAMA.
Η τιρζεπατίδη (Zepbound, Eli Lilly) εγκρίθηκε από τον FDA για τη χρόνια διαχείριση του βάρους τον Νοέμβριο με βάση τα ευρήματα από τις μελέτες SURMOUNT. Στη μελέτη SURMOUNT-4, ενήλικες με παχυσαρκία ή υπέρβαροι συν μία συννοσηρότητα που σχετίζεται με το βάρος έλαβαν τιρζεπατίδη για 36 εβδομάδες κατά τη διάρκεια μιας ανοιχτής περιόδου εισαγωγής. Στις 36 εβδομάδες, οι συμμετέχοντες που έφτασαν τη μέγιστη ανεκτή δόση των 10 mg ή 15 mg ανατέθηκαν τυχαία να συνεχίσουν να λαμβάνουν τιρζεπατίδη ή να αλλάξουν σε εικονικό φάρμακο για επιπλέον 52 εβδομάδες. Στο τέλος της μελέτης, παρατηρήθηκε συνεχής απώλεια βάρους για εκείνους που τυχαία έλαβαν τιρζεπατίδη, ενώ οι ενήλικες που άλλαξαν σε εικονικό φάρμακο ανέκτησαν μέρος του βάρους που έχασαν κατά την περίοδο έναρξης.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι τα μέρη του εγκεφάλου που ρυθμίζουν το βάρος γίνονται ανθεκτικά στις βασικές ορμόνες που ρυθμίζουν το βάρος. Γι’ αυτό είναι τόσο δύσκολο να χάσεις βάρος. Αυτά τα φάρμακα μιμούνται την επίδραση των ορμονών όπως το GLP-1 και το GIP και όταν σταματήσει η θεραπεία, το βάρος επιστρέφει από εκεί που ξεκίνησε, όπως η αρτηριακή πίεση, η χοληστερόλη ή το σάκχαρό σας εάν σταματήσατε τις θεραπείες για αυτές. Η Tirzepatide είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στην απώλεια βάρους και στη βελτίωση των καρδιομεταβολικών παραμέτρων. Οι ασθενείς ανέκτησαν περίπου το μισό βάρος που είχαν χάσει κατά τη διάρκεια του 1 έτους με εικονικό φάρμακο. Είναι μια πιο σταδιακή ανάκτηση από ό,τι ότι θα αναμέναμε μετά τη διακοπή του φαρμάκου. Οι μεταβολικές παράμετροι επέστρεψαν επίσης προς την αρχική τιμή, αλλά η βελτίωση σε ορισμένες παραμέτρους ήταν ακόμα εμφανής.
Στη μελέτη SURMOUNT-4, 670 ενήλικες που έλαβαν τιρζεπατίδη για 36 εβδομάδες και έφτασαν τη μέγιστη ανεκτή δόση, αναλογήθηκαν τυχαία, 1:1, να συνεχίσουν να λαμβάνουν τιρζεπατίδη ή να αλλάξουν σε εικονικό φάρμακο για 1 έτος (μέση ηλικία 48 έτη, 70,6% γυναίκες, 80,1% λευκοί). Όλοι οι ενήλικες ενθαρρύνθηκαν να τηρούν μια δίαιτα 500 kcal την ημέρα και να συμμετέχουν σε τουλάχιστον 150 λεπτά σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα. Το πρωταρχικό αποτέλεσμα της μελέτης ήταν η ποσοστιαία αλλαγή στο σωματικό βάρος από τις 36 εβδομάδες στις 88 εβδομάδες. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιλάμβαναν το ποσοστό των ενηλίκων στις 88 εβδομάδες που διατήρησαν τουλάχιστον το 80% του βάρους που έχασαν στις 36 εβδομάδες και το ποσοστό των ενηλίκων που πέτυχαν απώλεια βάρους τουλάχιστον 5%, 10%, 15% και 20% από την έναρξη έως το 88 εβδομάδες. Αξιολογήθηκαν επίσης καρδιομεταβολικοί παράγοντες κινδύνου. Τα δεδομένα ασφαλείας περιλάμβαναν ανεπιθύμητες ενέργειες από τη θεραπεία, σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες και πρόωρη διακοπή της μελέτης λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών.
Επανάκτηση βάρους με μετάβαση σε εικονικό φάρμακο
Κατά τη διάρκεια του ανοιχτού τμήματος της μελέτης, οι συμμετέχοντες έχασαν κατά μέσο όρο το 20,9% του σωματικού τους βάρους. Από την 36η έως την 88η εβδομάδα, οι ενήλικες στους οποίους χορηγήθηκε τυχαία τιρζεπατίδη έχασαν επιπλέον 5,5% του σωματικού βάρους, ενώ η ομάδα εικονικού φαρμάκου είχε αύξηση βάρους 14% (μέση διαφορά -19,4 ποσοστιαίες μονάδες, 95% CI, -21,2 έως -17,7, P < .001). Στις 88 εβδομάδες, το 89,5% της ομάδας τιρζεπατίδης διατήρησε τουλάχιστον το 80% του βάρους που έχασε έναντι 16,6% της ομάδας του εικονικού φαρμάκου. Η ομάδα της τιρζεπατίδης είχε επίσης μεγαλύτερες βελτιώσεις σε ΔΜΣ, HbA1c, γλυκόζη νηστείας, ινσουλίνη, επίπεδα λιπιδίων και συστολική και διαστολική ΑΠ σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.
Από την έναρξη έως τις 88 εβδομάδες, ένα μεγαλύτερο ποσοστό ενηλίκων που έλαβαν τιρζεπατίδη πέτυχε τουλάχιστον 5% απώλεια βάρους (97,3% έναντι 70,3%), τουλάχιστον 10% απώλεια βάρους (92,1% έναντι 46,2%), τουλάχιστον 15% απώλεια βάρους (84,1% έναντι 25,9%) και τουλάχιστον 20% απώλεια βάρους (69,5% έναντι 12,6%) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (P < ,001 για όλους).
Η συνέχιση της θεραπείας με τιρζεπατίδη είναι απαραίτητη όπως περιμέναμε, αλλά δεν είναι βέβαιο εάν μια χαμηλότερη δόση ή ένα πιο εντατικό πρόγραμμα συμπεριφοράς ή άλλη στρατηγική θα βοηθήσει στη διατήρηση της απώλειας βάρους.
Συχνές γαστρεντερικές ανεπιθύμητες ενέργειες
Κατά τη διάρκεια της περιόδου έναρξης, το 81% των ενηλίκων ανέφερε τουλάχιστον μία ανεπιθύμητη ενέργεια από τη θεραπεία. Τα γαστρεντερικά επεισόδια ήταν πιο συχνά, με τα πιο συχνά συμβάντα να είναι η ναυτία, η διάρροια, η δυσκοιλιότητα και ο έμετος. Κατά τη διάρκεια του διπλού τυφλού τμήματος της μελέτης, το 60,3% της ομάδας της τιρζεπατίδης και το 55,8% της ομάδας του εικονικού φαρμάκου ανέφεραν μια ανεπιθύμητη ενέργεια που προκλήθηκε από τη θεραπεία. Τα γαστρεντερικά συμβάματα ήταν πιο συχνά στην ομάδα της τιρζεπατίδης σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν από το 2% των ενηλίκων κατά την αρχική περίοδο. Ένα παρόμοιο ποσοστό συμμετεχόντων στις ομάδες τιρζεπατίδης και εικονικού φαρμάκου ανέφερε σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια του διπλού τυφλού τμήματος της μελέτης.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου έναρξης, το 7% των ενηλίκων διέκοψε τη μελέτη λόγω μιας ανεπιθύμητης ενέργειας που προκλήθηκε από τη θεραπεία. Το ποσοστό των ενηλίκων που διέκοψαν τη μελέτη λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών στη διπλά τυφλή περίοδο ήταν 1,8% στην ομάδα της τιρζεπατίδης και 0,9% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Απαιτούνται μελλοντικές μελέτες για να αξιολογηθεί εάν η τιρζεπατίδη σε χαμηλότερη δόση ή με πιο εντατική παρέμβαση στον τρόπο ζωής θα μπορούσε να βοηθήσει τους ενήλικες στη διατήρηση της απώλειας βάρους.
Βιβλιογραφία
Aronne LJ, Sattar N, Horn DB, et al. Continued Treatment With Tirzepatide for Maintenance of Weight Reduction in Adults With Obesity: The SURMOUNT-4 Randomized Clinical Trial. JAMA. 2024;331(1):38–48.
